Nifty.org blijft niet zomaar in stand, met dik 235.000 verhalen. Hoe kunt doneren staat heel duidelijk op de site.
VOCHTIG TOT NAT 12
EEN BOOTREIS
Hans
Goed, ik ben dus Hans. Dat ik ook zestien ben is geen verrassing meer, dat zijn we allemaal, behalve de schipper. Ik heb een broertje van dertien. Vroeger had ik altijd ruzie met hem. Maar meestal gaat dat nu beter. Vaak kunnen we het nu wel goed met elkaar vinden, soms ook niet. Maar dat is denk ik bij alle broers en zussen zo. Willen jullie horen waarom Timmie en ik nu beter met elkaar kunnen opschieten? Ik zal het vertellen.
Vroeger plaste ik altijd in bed. Nu niet meer. Timmie ook, maar die doet dat nog wel geregeld, al gaat het steeds beter. Het was voor niemand een verrassing dat wij maar niet droog wilden worden, want mijn vader zei dat hij heel vroeger ook wel eens in bed plaste. Nou, daar moet je mijn oma eens over horen. Volgens haar plaste hij niet `wel eens' in bed, maar echt elke nacht en dan zeker tot hij zestien of zeventien jaar was. Mijn moeder had vroeger ook wel eens een ongelukje, heeft ze verteld. Maar mijn andere oma hoor je daar nooit over.
In ons gezin was dat geen probleem hoor. Het was normaal, het hoorde er gewoon bij. Elke dag deed mijn moeder zonder mopperen twee pyjama's in de was en twee lakens en twee dekbedhoezen. En als we weer uit school kwamen waren de bedden weer opgemaakt en lagen er schone pyjama's klaar. We hoefden toen we een jaar of zes waren geen luiers meer aan of zo. Moeder vond dat niet nodig. Alleen als we op vakantie gingen of als we ergens gingen logeren had moeder weggooiluiers ingepakt. Ergens anders was dat gedoe met natte bedden niet zo handig, vond ze.
`Dat bedplassen gaat vanzelf wel over', zeiden mijn ouders, 'in de puberteit'. Nou dat klopte. Toen ik bijna elf was begon ineens mijn vertrouwde kleine piemeltje heel hard te groeien. Ik herkende het zelf soms niet meer. Binnen een paar maanden was hij net zo lang geworden als die van Raymond, maar dan wel twee keer zo dik. Met de vele slaapfeestjes die we hadden werd dat ding al heel gauw een bezienswaardigheid want ik was de eerste van al mijn vriendjes bij wie er zulke spannende dingen gebeurden. Toen plaste ik ook al niet meer zo vaak in bed. En net was ik twaalf geworden of eerste sprietige haartjes begonnen links en recht van mijn piemel te groeien en toen deed ik het bijna nooit meer in bed. Nog twee maanden later groeide er echt een klein bosje haar onder aan mijn buik en vanaf die tijd plaste ik helemaal niet meer in bed.
De hele familie was zeer tevreden natuurlijk. Maar ik op de een of andere manier niet. Ik had er altijd wel hekel aan gehad om 's morgens nat wakker te worden maar toen ik eenmaal helemaal droog was miste ik het eigenlijk wel. Toen ik dertien was gebeurde er iets. Op een ochtend had ik net mijn onderbroek uitgetrokken om onder de douche te gaan. Sinds ik niet meer in bed plas slaap ik in mijn onderbroek en niet meer in een pyjama. En toen ik de deur van mijn kamer open deed zag ik Timmie in zijn blootje langs lopen. Hij ging net voor mij de douche in. Dus moest ik nog even wachten. Hij had zijn kamerdeur open laten staan. Ik moest gewoon zijn kamer in gaan. Ik kon niet anders. Ik deed de deur achter me dicht en rook duidelijk dat hij het weer in bed had gedaan. Niets bijzonders want deed hij toen nog elke nacht. Het kleddernatte bed trok me aan als een magneet. Het waren niet meer van die babyplasjes die hij deed. Het bed was echt doorweekt en zijn natte onderbroek lag erop. Geen droge draad meer aan te bekennen. Sinds hij door had dat ik geen pyjama meer droeg wilde hij dat ook niet meer. Daar had mijn moeder geen moeite mee. Dat scheelde weer met wassen.
Ik kon er echt niets aan doen, het ging vanzelf. Ik ging op mijn rug op Timmies bed liggen en trok het losgewoelde natte laken tussen mijn benen door omhoog. Ik had een vreselijk stijve lul gekregen en die greep ik beet door het natte laken heen. En toen moest ik gewoon zijn kleddernatte onderbroek over mijn gezicht leggen. Nou en toen begon ik me af te trekken. Ik had niet in de gaten dat Timmie terug kwam om zijn tandenborstel te halen. Die gebruikte hij in bed om zijn buik mee te masseren omdat hij dacht dat er dan sneller haar zou gaan groeien. Zien kon ik hem niet door die onderbroek die ook over mijn ogen lag en ik hoorde hem te laat. Timmie had best wel eens gezien dat ik me aftrok en ook dat klaar kwam. Zo preuts zijn we niet. Maar nu stond hij stokstijf en riep, `je hebt dus altijd expres in bed geplast. Je vindt het gewoon lekker. Je vindt het zelfs lekker in mijn natte bed. Dat ga ik tegen mamma zeggen'. Ik dacht dat ik dood bleef van schrik.
Nee luister, dat mag je niet doen. Ik zal alles voor je doen wat je maar wilt, maar zeg het tegen niemand'. Iets beters kon ik zo gauw niet verzinnen. Dat was eigenlijk niet zo handig. Knap stom zelfs, zou je kunnen zeggen. Ik zal erover denken' zei Timmie. `Als we vanmiddag uit school zijn hoor je de uitslag wel. En verzin vast een smoes voor als mamma ziet dat er zaad in mijn laken zit. Ze weet dat het niet van mij kan zijn'. Maar ik was helemaal nog niet klaargekomen en toen had ik zelfs het gevoel dat me dat ook nooit meer zou lukken, zo ellendig voelde ik me.
Toen we uit school waren zei Timmie wel dat hij verder niets zou vertellen, als ik maar deed wat hij wilde. Wat dat dan zou zijn wilde hij niet zeggen. Dat zou ik wel merken. Nou, een beetje zenuwachtig was ik wel. Wat zou hij in zijn schild voeren? Toen we naar bed gingen had hij nog steeds niets gezegd. Maar midden in de nacht stond hij naast mijn bed en zei met een zielig stemmetje " Hans, ik heb in bed geplast. Het is zo nat, mag ik bij jou komen liggen?' Schiet op man dan is mijn bed straks ook nat'.Je hebt beloofd dat je zou doen wat ik wilde, ik zeg het tegen mamma hoor'. Er zat dus weinig anders op dan hem erin te laten. Hij kroop meteen dicht tegen me aan, met zijn natte onderbroek. En het duurde dus niet lang of mijn onderbroek begon het vocht ook op te nemen. En mijn lakens ook. En eigenlijk vond ik het niet zo erg. Eigenlijk was het wel lekker, erg lekker zelfs. Maar hoe moest ik aan mijn moeder de volgende dag verklaren dat mijn bed nat was, of in ieder geval vol vlekken? Timmie vond dat dat nou mijn probleem was.
Dus verzon ik maar dat ik het zo druk had op school en dat ik zo moe was dat ik daardoor wel een beetje in bed had geplast maar dat ik meteen wakker werd toen het gebeurde en dat zo de schade nog beperkt was gebleven. Gelukkig geloofde ze het. Zal ik dan voor alle zekerheid maar weer een zeiltje onder je laken leggen vroeg ze. "Het is toch zonde als het nog eens zou gebeuren want dan zouden er vlekken op je nieuwe matras komen'. Toen ik echt droog bleef had ik een nieuwe matras gekregen. 'Ja, mam, dat is goed' antwoordde ik met een rooie kop. Het is niet erg hoor, je kunt er toch ook niets aan doen' sprak ze me bemoedigend toe. Gelukkig dacht ik, dat is dan geregeld. Je weet maar nooit wat Timmie nog meer van plan is.
Nou, en Timmie was nog wat van plan! In het begin kwam hij een paar keer per week bij me liggen als hij het in bed had gedaan. Eigenlijk hoopte ik er elke avond op dat hij zou komen, want ik vond het lekker als hij tegen me aan kroop met zijn kleddernatte onderbroek. Na een poos, Timmie was inmiddels elf geworden en ik veertien, kwam hij soms ook bij me liggen zodra ik naar bed ging. Dan had hij nog niet in bed geplast, maar hij kroop toch tegen me aan. Als ik dan midden in de nacht wakker werd, was strijk en zet het bed zeiknat evenals mijn onderbroek trouwens. Dan had Timmie weer in mijn bed geplast. Mijn moeder had echt medelijden met me: `jongen, heb je het nou zo druk op school? Wat vervelend voor je, maar vind je het niet knap van Timmie dat hij nu ook geregeld droog is?' Zijn eigen bed bleef natuurlijk droog als hij in mijn bed plaste en doordat hij zijn eigen natte onderbroek gauw in de wasmachine stopte, dacht mijn moeder dat hij het niet meer elke dag in bed deed. En ik kon niet anders doen dan zeggen dat het heel fijn was voor Timmie.
Ik vond het niet eens erg dat het zo gebeurde. Maar ik had er wel een hekel aan dat mamma dacht dat ik nu degene was die het weer bijna elke nacht in bed deed. Dus heb ik Timmie wel een keer terug gepakt. Op een ochtend, toen Timmie mijn bed weer eens flink nat had gemaakt en hij onder de douche stond, ben ik in zijn bed gaan liggen en heb ik er expres in gepiest. En niet weinig ook. Dat had ik in de loop van de nacht zo bedacht. Het laatste halfuur heb ik in bed als een gek liggen wiebelen omdat ik het bijna niet meer op kon houden. Op het laatst moest ik mijn lul zelfs met mijn vingers dichtknijpen. Maar net toen ik dacht dat ik het niet meer kon houden stond Timmie op en ging onder de douche. Toen ben ik naar zijn kamer gerend. Ik moest zo nodig dat ik al een beetje in mijn toch al vochtige onderbroek voelde lopen toen ik nog voor zijn bed stond. Ik ben toen gauw in Timmies bed gekropen en heb alles erin laten lopen wat ik in huis had. En dat was niet weinig. Ik geloof dat ik nog zo'n nat bed heb gevoeld en gezien. En het was weer heerlijk!
Bij het ontbijt zei moeder tegen Timmie dat het zo jammer was dat hij nu toch weer in bed had geplast. Hij keek alleen maar een beetje schaapachtig maar zei gelukkig niets. Ik kon zien dat hij wel op wraak zon. Dus wachtte ik maar weer af. Amper lag ik die avond in bed, of Timmie kwam mijn kamer binnen. Hij was inmiddels twaalf geworden, en ik vijftien. Hij had nog steeds een heel klein piemeltje, maar het begon nu wel steeds vaker stijf te worden. En dat was het ook duidelijk toen hij tegen me aan kroop. Hij lag een poos te wriemelen maar ik had geen idee waar hij mee bezig was. Uiteindelijk trok hij zijn onderbroek naar beneden en stopte zijn stijve pikkie door de gulp van mijn onderbroek naar binnen. Dat kleine dingetje haalde het net. En toen gebeurde het. Timmie pieste met een keiharde straal tegen mijn buik, in mijn onderbroek. Hij had vast de hele avond gespaard want zo nat was het nog maar zelden zo nat geworden. En het was weer zo lekker!
Toen hij eindelijk klaar was zei hij dat hij zijn piemeltje eigenlijk eerst uit zijn eigen gulp had willen halen om het dan door mijn gulp naar binnen te steken. Maar het was niet lang genoeg en toen had hij zijn onderbroek maar naar beneden gedaan. Omdat hij het erg jammer vond dat het niet gelukt was zoals hij had bedacht, heb ik toen maar mijn stijve door mijn gulp naar buiten gestoken en hem toen door Timmie zijn gulp bij hem naar binnen gestoken. Ik was net naar de wc geweest, maar met wat moeite kon ik toch nog een klein nat plekje in zijn onderbroek maken. Nou, Timmie vond het ook wel erg leuk. Dat spelletje spelen we sinds die tijd geregeld maar dan zorg ik er wel voor dat ik niet naar de wc ga vlak voor ik in bed stap.
Inmiddels is Timmie dertien. Hij heeft nu ook een paar haartjes boven zijn piemel, die nu ook een klein beetje is gegroeid. Hij plast nu ook niet meer elke nacht bed. Soms slapen we nog wel bij elkaar in bed en dan doen we weer dat ene spelletje. Die van Timmie is nu ook precies zo lang geworden dat hij wel door twee gulpen heen past, daar hoefde dat dingetje eigenlijk maar een centimeter, ofzo, voor te groeien. De ene keer plast eerst de één in de onderbroek van de ander en daarna doen we het andersom. De andere keer doen we het tegelijk bij elkaar. Maar dat is nog wel een beetje lastig want Timmie zijn stijve is er eigenlijk nog een beetje kort voor. We kunnen nog niet zo goed beslissen hoe we het nu eigenlijk het lekkerst vinden. Soms doen we het in mijn bed, soms in het zijne, dus moeder denkt dat we allebei nog wel eens in bed plassen, maar dat het steeds `beter' gaat. En dat laten we maar zo.
Nat vinden we allebei lekker. We vertellen elkaar inmiddels alles wat we leuk vinden en wat we meemaken. Ik heb hem ook verteld van de slaappartijtjes bij Tjabe, van dat grote bed, waar we vroeger soms wel met z'n zessen in lagen, en dat dan zelfs de jongens die nog nooit in bed geplast hebben dat dan wel doen en hoe nat het dan is. Inmiddels wil hij niets liever dan mee, als ik weer voor zo'n gezellig nachtje naar Tjabe ga. Maar ja, daar hebben we met z'n tweeën nog geen smoes voor kunnen verzinnen. Voor moeder dan, want bij Tjabe is het sowieso geen probleem. Die weet allang van mijn `kleine' broertje. Nou ja, zover dat Timmie nog eens meegaat naar Tjabe komt het, hoop ik, ook nog wel eens. Maar voor het hele verhaal over mij gaat, moet mijn schrobbende buurman ook maar iets over zichzelf vertellen.