Zoveel leuke, geile verhalen, (voorr elk wat wils). Dat moet zeker blijven. Kijk op https://donate.nifty.org/donate.html om te zien hoe je daaraan mee kunt werken.
VOCHTIG TOT NAT 42
GROOT BED - TJABE EN TOMMIE
Tjabe twijfelt een beetje of hij Johns uitnodiging om te komen slapen wel zal accepteren. Stel je voor dat hij toch in bed plast, al hebben ze dan zo ongeveer hetzelfde plannetje als tijdens de vaarvakantie, hij zou zich doodschamen. Maar als John zegt dat hij zijn moeder heeft verteld wat het probleem is en dat die het zo vreselijk zielig voor hem vond en dat ze speciaal waterdichte lakens heeft gekocht voor de bedden , stemt hij toe.
"Ze vindt het heus niet erg als het toch zou gebeuren, anders had ze toch niet gezegd dat het goed was."
Dat Tommie ook zou komen geeft eigenlijk voor Tjabe wel de doorslag. Tommie heeft een paar keer bij hem geslapen toen de rest op vakantie was en dat was wel heel leuk geweest. Hij had zelfs zijn vader zo gek gekregen dat Tommie mee had gemogen naar Marokko, toen zijn moeder Tjabe en zijn vader daarheen had gestuurd om inkopen te doen, wat in werkelijkheid betekende dat ze vond dat Jelmer niet te genieten was en dat die er even tussenuit moest, lees zich even met Mohammed moest kunnen uitleven. Helaas mocht Tommie niet mee van zijn ouders omdat die dan voorgetrokken zou worden ten opzichte van zijn broers.
Om een uur of acht komt Tjabe aan. Tegen half negen, net nadat Johns ouders weg zijn gegaan voor een visite, wordt er gebeld en staat Tommie voor de deur. Hij is zo laat omdat hij van zijn moeder niet mocht eten bij John. Ze vond dat hij niet te veel overlast moest veroorzaken.
`Die mensen zijn al zo aardig dat je daar mag slapen, dan hoef er ook niet nog eens te eten'.
Tommie heeft kennelijk hard gelopen want hij heeft een hoogrood gezicht.
Hij rent de trap en roept halverwege, "ik moet zo vreselijk nodig plassen, ik doe het bijna in mijn broek."
"Was het dan niet handig geweest om thuis nog even naar de wc te gaan", roept John hem na.
"Nee, ik heb de hele dag al een stijve, die maar niet over wil. Ik moet al minstens een uur maar zo lukt het niet."
"Als je het in je broek doet, dan niet op deze trap asjeblieft. Dan moet ik de vlekken in de vloerbedekking verklaren. Wacht er even mee tot je boven bent of desnoods op de tweede trap, die kunnen we in ieder geval dweilen."
Tommie rent de tweede trap en John gaat er achteraan.
"Haal als je boven bent gelijk je urinaal tevoorschijn, John, dan heb je kans dat niet alles op de grond komt want in de wasbak gaat natuurlijk niet."
Tommie gaat, boven aangekomen, meteen op de grond liggen, naast het vloerkleed. Terwijl hij gaat liggen voelt hij nog een flinke straal in zijn onderbroek lopen maar hij slaagt er wel weer in om die te stoppen. Hij wurmt zijn sportbroekje naar beneden.
"Zo, dat ziet er aardig nat uit", zegt Tjabe.
"O, dag Tjabe, ik had je niet gezien. Ik moest ook zo nodig."
"Ja, dat is duidelijk. Een beetje te nodig zo te zien."
Terwijl John het urinaal uit zijn kast opdiept spuit er weer een flinke straal door Tommies onderbroek heen, net naast het vloerkleed. Maar weer weet Tommie te voorkomen dat hij alles laat lopen. John geeft hem het urinaal. Hij trekt de band van zijn onderbroek naar voren en brengt het urinaal in de richting van zijn stijve. Nog voor de hals eromheen zit begint hij al te plassen maar het gaat met zo'n kracht dat alles er wel in komt.
Als Tommie uit geplast is trekt hij het urinaal weg en laat de band van zijn onderbroek met een klats terugveren.
"Nou", zegt John, "de spetters vliegen eraf, je onderbroek is wel een beetje vochtig geworden."
"Een beetje erg", zegt Tjabe, die geamuseerd heeft toegekeken, er zit bijna geen droge draad meer aan de voorkant ."
"Dat is nou ook weer overdreven zeg. Het dubbele middenstuk is doornat maar daarnaast is het nog wel droog. Tussen mijn benen is het ook wel nat. Mijn sportbroek zal ook wel een beetje nat zijn."
"Trek die maar even uit", zegt John, "doe maar even een onderbroek van mij aan."
John pakt één van de kleinste uit zijn kast, zo een die van Ben is geweest.
Tommie maakt zich een beetje droog met het stuk van zijn onderbroek, dat nog wel droog is gebleven maar trekt de onderbroek die John hem voorhoudt nog niet aan, zo bloot vindt hij best lekker.
Tommie houdt zijn natte onderbroek omhoog en zegt, "die is toch lang nog niet zo nat als die van Ben."
"Die van Ben", vraagt Tjabe verbaasd.
"Ja, toen die in zijn broek heeft geplast tijdens ons reisje met de discussieclub."
"Man, dat weet Tjabe toch niet", zegt John bestraffend.
"Heb je dat niet verteld dan?"
"Nee, dat hoeft toch niet iedereen te weten."
"Ik ben toch zeker niet iedereen. Maar nu wil ook alles weten", zegt Tjabe, "vertel."
Tommie vertelt het verhaal in geuren kleuren, af en toe aangevuld of gecorrigeerd door John. Nu ze het verhaal toch aan Tjabe moeten vertellen, moet het in ieder geval wel kloppen.
Tjabe raakt er nog meer opgewonden van dan hij al was van het plassen van Tommie. Hij masseert zijn stijve heel zachtjes door zijn broek heen.
"Het wordt, geloof ik een beetje glibberig in mijn broek", zegt Tjabe.
"Oen, ben je al klaargekomen", vraagt Tommie, "daar had je toch wel even mee kunnen wachten tot we in bed liggen."
"Ik ben helemaal niet klaargekomen. Maar zal een even kijken wat er is gebeurd."
Tjabe ritst zijn broek open en trekt zijn onderbroek onder zijn ballen door. John en Tommie zitten er met hun neus bovenop, ze bekijken het van nog een stukje dichterbij dan Tjabe zelf. Tjabes velletje is een beetje vochtig.
Je lul is vast gegroeid terwijl ik op vakantie was", zegt John, "het puntvelletje dat altijd op je stijve stond als je het niet terugtrok is bijna weg. We moeten hem zo maar eens goed opmeten."
Tjabe trekt zijn voorhuid een stukje verder terug, wat opvallend makkelijk gaat en dan zien ze dat zijn eikeltje nog meer glanst dan anders en dat het een beetje vochtig is. Tjabe haalt zijn vinger er overheen en Tommie en John volgen hem. Meteen verschijnt er een nieuw druppeltje op het puntje van Tjabes eikel.
"Het is voorvocht", zegt John, "je vader had dus gelijk toen hij zei dat dat er waarschijnlijk ooit wel van zou komen."
"Hebben jullie het daar met Tjabes vader over gehad", vraagt Tommie.
"Ja, dat kwam toevallig een keer zo uit", zegt John.
"Ik geloof niet dat mijn vader zoiets tegen ons zou zeggen", zegt Tommie.
"De mijne ook niet maar die van Tjabe wel, die is niet zo moeilijk."
John en Tommie wrijven voorzichtig met hun wijsvingers over het puntje van Tjabes eikel, nadat Tjabe zelf het druppeltje een beetje heeft verspreid.
"Maar ik hoop niet dat het zo erg wordt als bij jou", zegt Tjabe, "dat lijkt me echt wel lastig."
"Is het ook best wel. Maar bij Jelmer is het ook niet zo erg dus misschien valt het bij jou ook wel mee."
Tommie kijkt heel verbaasd maar houdt verder maar zijn mond, tenminste over dit onderwerp.
"Je lul is echt gegroeid in die maand dat ik hem niet heb gezien", zegt John, "laat je velletje eens los."
Tjabe, die heel zachtjes zijn voorhuid heen en weer draaide in het voorvocht laat zijn stijve los.
"Kijk maar, zoals ik al zei, eerst zat er zo'n tuutje op, ook nog als hij stijf was en nu bijna niet meer. Ik zal er eens even een liniaal bij pakken."
John trekt de la van zijn bureau open en haalt er het liniaaltje uit dat, heel lang geleden, speciaal voor deze gelegenheden is geprepareerd. Hij is afgezaagd bij nul centimeter, zodat altijd meteen de juiste lengte kan worden vastgesteld zonder er eerst het blanco stukje te moeten aftrekken.
"Ruim elf centimeter. Hij is in die vier weken dus wel een centimeter gegroeid. Nog even en je gaat Ray achterna."
"Dat hoeft nou ook weer niet. Is hij ook dikker geworden?"
John houdt het liniaaltje voor Tjabes lul. Dat is een heel stuk moeilijker af te lezen.
"Volgens mij is hij niet dikker geworden. Gelukkig maar want hij pijpt juist zo lekker."
"Hoeveel zat er nu eigenlijk in dat urinaal", vraag Tommie, "ik ben best benieuwd."
"Kijk zelf ook maar even."
"O, nu zie ik het pas, je hebt bijna net zo'n groot bed als Tjabe, gaaf."
"Dat was jouw verrassing zeker?"
"Ja, nu de jouwe nog."
"Die komt straks vanzelf. Nog even wachten.
Ze gaan naar John zijn bureau, waar het urinaal staat en samen stellen ze vast dat er iets meer dan 300 cc in zit.
"Niet slecht", zegt John, "dat haalde je voor de vakantie nog niet."
"En dan moet je er nog bij optellen wat er allemaal niet in is gekomen."
"Misschien bij elkaar dan wel 350."
"Misschien wel 400."
"Dan zou je honderd milliliter in je broek hebben laten lopen, dat lijkt me wel heel erg veel."
"Dat weet ik zonet nog niet", zegt Tommie, "moet je zien hoe nat deze is", en hij houdt zijn onderbroek nog een keer omhoog.
"En deze is ook wel aardig nat."
Hij houdt zijn sportbroekje met zijn andere hand omhoog.
We zullen het nooit precies weten", zegt Tjabe, "laten we het afmaken op 375."
"Een record dus", zegt Tommie trots.
"Trek nou maar even die droge onderbroek aan", zegt John, "en doe jij je broek ook alsjeblieft weer dicht. Als ik nog langer naar die twee lekkere lullen kijk kom ik zo meteen vanzelf klaar."
John pakt zijn kleinste sportbroekje uit kast en geeft het aan Tommie.
"Trek dat ook maar aan. Als mijn ouders terugkomen moeten we wel aangekleed zijn.
John gooit het urinaal leeg in de wasbak maar hij bergt het niet op. Hij heeft zo het idee dat ze het vanavond en vannacht nog wel een keer nodig zouden kunnen hebben. Dus zet hij het op de grond naast zijn bureau.
"Hoe laat gaan we naar bed", vraagt Tommie voor de zoveelste keer.
"Als mijn ouders terug zijn. En je weet dat mijn moeder heeft gezegd dat je niet bij mij in bed mag."
Tommie slaakt een diepe zucht.
"Dan ga ik wel bij Tjabe hoor, dan blijf jij maar lekker alleen in je grote bed liggen."
"Natuurlijk mag je wel bij mij en Tjabe ook, alleen mondje dicht. Mijn ouders mogen het niet te weten komen."
"Komen ze niet kijken vannacht?"
"Kom, die hebben 's nachts wel wat anders te doen. Slapen of zo. Maar mijn moeder komt vast nog wel even kijken als ze terug zijn."
Tommie is tevreden.
Om een uur of elf maken ze echt aanstalten om naar bed te gaan. Ze poetsen hun tanden. Terwijl ze daarmee bezig zijn horen ze de voordeur dicht slaan. Even later klopt Johns moeder op de deur. John kan nog net Tommies onderbroek en zijn sportbroekje met zijn voet onder het bed vegen.
"Ja", roepen ze alle drie met een mond vol schuim.
"Hebben jullie het wel gezellig gehad?"
"Ja hoor, we hebben een heleboel spelletjes gespeeld."
"Nou, welterusten dan maar, ik zie tenminste dat jullie op het punt staan om naar bed te gaan. Je weet wat ik heb gezegd hè?"
"Ja mam", zegt John, "dat weet ik."
"Weet je dat ik eigenlijk expres in mijn broek heb geplast", zegt Tommie, als moeder weer weg is.
"Ik dacht al wel zoiets", zegt John.
"Ik heb het nooit gezegd, maar ik was zo ontzettend geil geworden toen Ben het in broek had gedaan dat ik er al heel lang over na heb gedacht dat ik dat ook wel eens wilde proberen, om te kijken of niet alleen het zien maar ook het doen zo geil was."
"Dat je er geil van was geworden heb ik in Knokke wel gemerkt."
"En was het zelf ook doen wel geil", vraagt Tjabe.
"Ik denk van wel."
"Weet je het niet zeker dan?".
"Ik heb het niet echt helemaal in mijn broek gedaan dus zeker eten doe ik het niet. Maar zo'n beetje was best wel lekker.
"Waarom heb je dan niet alles laten lopen?"
"Om dat ik wilde dat het echt was, dat ik het pas deed als ik het echt helemaal niet meer op kon houden, net als Ben."
"En zover was je nog niet?"
"Nee, dat heb je toch gemerkt."
"Waarom heb je dan niet nog even gewacht. Je had ook niks kunnen zeggen en het na een poosje echt in je broek kunnen doen."
"Dan was misschien je stoel nat geworden of je vloerkleed of je bed en dat wilde ik je niet aandoen. Om eerlijk te zijn moest ik thuis al zo nodig dat er al een nat plekje in mijn onderbroek zat voor ik weg ging. En ik dacht dat ik het onderweg naar jou toe wel niet meer zou kunnen ophouden. Daarom had ik speciaal mijn zwarte sportbroek aangetrokken, zodat de mensen die ik onderweg tegen zou komen het niet zo duidelijk zouden kunnen zien. Maar ik kon het elke keer toch net weer wel ophouden."
"Maar dan hadden ze toch wel kunnen zien dat het langs je benen liep."
"Dan hadden ze wel heel goed moeten kijken, dat risico nam ik wel."
"Waarom heb je het niet eerder geprobeerd", vraagt Tjabe.
"Omdat mijn moeder er dan wel achter was gekomen of anders mijn broers wel en dat wilde ik toch liever niet. En hier kan alles drogen voor ik weer naar huis ga"
"Nou, dan moet je volgende keer maar een paar rondjes extra lopen voor je aanbelt."
Ze kruipen met z'n drieën in het grote bed. Voorlopig houden ze alle drie hun onderbroek nog even aan, stel je voor dat John zijn moeder nog een keer terugkomt, dan moeten ze wel snel in een ander bed kunnen zijn en niet naakt met een stijve betrapt worden als ze nog onderweg zijn.
"Weet je dat je nu eigenlijk Ben zijn onderbroek aan hebt", zegt John, terwijl hij met zijn vingers aan Tommies stijve voelt, die nog netjes in die onderbroek zit.
"Heeft Ben daar dan ooit in gepast? Hij zit mij wel een beetje ruim maar zo heel erg groot is hij nou ook weer niet."
"Ben is natuurlijk ook ooit een beetje kleiner en dunner geweest dan nu", zegt Tjabe die over John heen rijkt naar Tommies stijve, "er zit wel behoorlijk wat ruimte extra in hoor want ik kan mijn hand bijna helemaal om je lul heen krijgen door je onderbroek heen."
"Zonder onderbroek zou het toch lekkerder zijn", zegt Tommie.
"We moeten ons nog even inhouden", zegt John, "als mijn ouders zo ook naar bed zijn mogen ze uit. Wat is trouwens de verrassing die je me hebt beloofd?"
"Dat merk je straks vanzelf, dat zei ik toch al."
Terwijl Tjabe half over John heen ligt en zachtjes aan Tommies lul blijft trekken, door zijn onderbroek heen, likt hij John zijn navel en met zijn andere hand masseert hij zachtjes John zijn borst. John heeft Tommies eikel beet, ook door zijn onderbroek heen en knijpt er af en toe heel voorzichtig in; hij moet voorlopig natuurlijk nog niet klaarkomen.
John doet met zijn andere hand hetzelfde bij Tjabe maar dan niet door zijn onderbroek heen. Hij heeft zijn hand in Tjabes Björn Borg gestoken. Hij wil graag voelen hoe nat Tjabes eikel wordt. Die blijft lekker vochtig. Elke keer als het bijna droog is geworden komt er weer een nieuw druppeltje tevoorschijn.
Tommie probeert zijn handen in de buurt van de onderbroek van John en van Tjabe te krijgen. Bij John lukt het hem om met zijn hand over John zijn stijve te strijken, al is het dan door zijn onderbroek heen. Hij kan niet goed in de buurt komen doordat Tjabes hoofd in de weg zit. Al die handen en armen en dan ook nog eens Tjabes gezicht zijn zo ineengestrengeld dat hij er niet doorheen komt. Dan legt hij zijn hand maar op zijn eigen onderbroek. Eigenlijk is het ook wel prettig om te voelen wat de handen van John en Tjabe daar doen.
"Ik moet jullie nog wat vertellen", zegt Tommie, die vindt dat het wel een beetje lang gaat duren voor ze echt hun gang kunnen gaan.
"Ik heb toch verteld dat ik mijn broers heel vaak pijpte? Nou dat mocht ineens niet meer van Henk, de oudste."
"Wat stom van hem", zegt Tjabe, die zijn tong even uit John navel haalt, "wie wil er nou niet zo lekker gepijpt worden als jij altijd doet."
"En waarom mocht dat dan niet meer", vraagt John.
"Hij had ineens verkering. En hij was bang dat hij bij haar niet meer klaar zou kunnen komen als ik hem 's avonds al had gepijpt."
"Je had hem toch kunnen pijpen zonder dat hij klaarkwam?"
"Hij was vast bang dat ik toch door zou gaan. Hij wilde het echt niet meer."
"Dan had je dus meer tijd om de anderen te verwennen."
"Ja, die vonden het helemaal niet erg."
"Na een week hebben we wel heel erg gelachen toen we opstonden. Nou ja, Henk niet natuurlijk. Hij was in zijn pyjamabroek klaargekomen. En goed ook, er zaten een paar heel grote natte plekken in zijn broek. Je hebt in bed geplast' zei Robbie, dat is mijn broer van veertien. Helemaal niet' zei Henk ik denk dat ik een natte droom heb gehad. Ben je dan de hele week niet klaargekomen' vroeg ik je krijgt toch zeker geen natte droom als je je één nacht niet hebt afgetrokken'. Hij heeft zich natuurlijk gewoon in zijn broek afgetrokken vannacht' zei Robbie. Natuurlijk niet, als ik dan vandaag eindelijk wel iets zou mogen bij Fien zou het misschien niet meer gaan en dan zou ik me helemaal dood schamen'. Toen we met z'n vieren naar de badkamer gingen en hij zijn pyjama in de was gooide zei mijn vader, die al in de badkamer was, dat het nog geen zaterdag was en dus nog geen tijd voor een schone pyjama. Maar hij is een beetje vies geworden vannacht' en hij hield zijn broek omhoog. Papa moest ook wel lachen, zeker toen Henk zei `zeg jij het maar tegen mamma, dat durf ik niet hoor'.
Maar die ochtend maakte Fien het uit. Dus Henk had aan de ene kant pech maar aan de andere ook geluk want stel dat hij die dag wel iets bij Fien had gemogen dan was het hem misschien niet gelukt. Als je denkt dat het niet gaat dan kun je er donder op zeggen dat het ook niet lukt natuurlijk."
vochtignat@gmail.com