Vochtig Tot Nat

By nat vochtig

Published on Jul 17, 2020

Gay

Heb je al een donatie aan nifty.org gedaan? Een site met zoveel geile verhalen moet natuurlijk wel in stand worden gehouden. http://donate.nifty.org/

VOCHTIG TOT NAT 7

EEN BIJZONDERE ZONDAG

De volgende ochtend gaan ze douchen. Het is wel stervens heet geworden in de badkamer. Ze verschonen het bed en stoppen alles in de wasmachine, behalve hun onderbroeken. Het resultaat is treffend, ze zijn echt helemaal geel geworden in plaats van wit. Die van Tjabe is, door de voorbehandeling van een week, weliswaar in het kruis veel donkerder geel dan die van John maar ook die laatste mag er zijn. Ze trekken die onderbroeken weer aan. Ze hebben meteen alweer een stijve. Maar dat geeft niets want ze zijn toch alleen thuis... denken ze. Maar als ze de keuken binnenkomen om ontbijt te maken zien ze Jelmer, Tjabes vader, in de keuken al bezig met het ontbijt. Hij heeft de jongens meteen in de gaten dus er is geen denken aan dat ze ongezien weer weg kunnen komen. Jelmer loopt ook in zijn onderbroek rond, een gekleurde met wilde patronen. Ze krijgen allebei een vuurrode kop. Hier hadden ze niet op gerekend.

"Ik dacht dat jullie al naar de zaak waren", zegt Tjabe.

"Ik ga een beetje later, het wordt vanavond vast weer laat."

"Is mamma ook nog thuis", vraagt Tjabe ongerust. Hij heeft liever niet dat zijn moeder die vieze onderbroeken ook te zien krijgt. Dit is al erg genoeg.

"Nee, Emmy is al naar de zaak, ik ga straks ook. Als jullie vijf minuten hebben is alles klaar. Vast thee?

"Ja graag."

De ergste schrik is weer voorbij.

"Zo te zien hebben jullie wel een gezellige nacht gehad", zegt Jelmer.

"Ja, dat ging wel."

"Ik ben zo blij dat jij bij Tjabe wilt slapen John, jullie hele groep trouwens."

"Pap, niet weer hè. Vorige week begon je ook al zo."

"Daar is toch niets mis mee? Jullie maken zo dingen mee die ik vroeger heel erg heb gemist en eigenlijk nog steeds wel."

"Hoezo", vraagt John, die nu wel een beetje nieuwsgierig wordt.

"Nou, heb ik je al verteld dat ik vroeger ook altijd in bed plaste? Daardoor kon ik nooit vrienden te slapen vragen, terwijl ik dat wel heel graag wilde. Ik had ook wel heel graag de dingen willen doen die jullie nu kennelijk doen. Ik heb heel lang gedacht dat ik homo was, tot ik Emmy ontmoette. Toen had ik door dat ik zowel jongens als meisjes, nou ja, in ieder geval Emmy, leuk vond. Maar dat gedoe met vriendjes heb ik wel heel erg gemist. Daar heb ik nog steeds spijt van. Ik rommel wel eens wat met een man hoor, maar dat brengt niet terug wat ik destijds heb gemist."

"Ga jij wel eens met een man naar bed", vraagt Tjabe vol ongeloof.

"Ja, maar niet hier hoor, alleen als ik in Tunesië ben, voor de inkoop."

"Ga jij met Hammed naar bed soms?"

"Zo'n beetje."

"Neuk jij echt met Hammed?'

"Nee, ik neuk met niemand anders dan met je moeder, dat hebben we zo afgesproken."

"Dus mamma weet wat jij met Hammed doet?"

"Ja, als ze vindt dat ik niet meer te genieten ben vraagt ze al of ik niet wat inkopen moet gaan doen in Tunesië."

Tjabe is er even stil van en John weet zich ook niet zo goed een houding te geven. Die concentreert zich op de onderbroek van Jelmer. Björn Borg staat er op de band en die zit werkelijk als gegoten. Je ziet geen lul en geen ballen, alleen een keurig afgeronde bobbel. Dat ziet er wel heel mooi uit. Hij wilde nooit gekleurde onderbroeken maar als ze zo mooi zijn, en zo voorbeeldig zitten, moet hij toch zijn mening op dat gebied toch maar bijstellen.

"Sorry jongens, ik moest dat even kwijt. Ik wilde het eigenlijk vorig weekend al vertellen maar toen waren die jonge jongens erbij, dus dat kon ik toen niet maken. Weet je, Emmy is het eerste, en het enige, meisje dat ik had. Ik was meteen smoorverliefd op haar. Ik was nog maar zeventien toen ik haar leerde kennen. Na een paar dagen bleef ze voor de eerste keer bij me slapen, samen in mijn eenpersoons bed. Ik had haar niet verteld dat ik altijd in bed plaste. Gewoon omdat ik dacht `nu ga ik met een meisje naar bed en dan kan je gewoon niet meer in bed plassen'. Maar dat klopte helaas niet. Ik had, net als altijd in bed geplast en toen ze wakker werd was ze vreselijk boos, ze was helemaal over de rooie. Het was trouwens ook meteen goed raak. Negen maanden later werd Tjabe geboren. Ik was nog maar net achttien. Gelukkig hebben onze ouders ons goed geholpen. Die vonden het wel leuk dat ze vroeg opa en oma waren. Het rare was wel dat het meteen de laatste keer was dat ik bed plaste."

"John zei vorige week dat hij op internet had gelezen dat wie lang in bed heeft geplast....."

"Daar later vaak een beetje heimwee naar krijgt", valt John Tjabe in de rede.

"Vorige week zei je anders dat die mensen later vaak aan plasseks gaan doen."

"Ja, dat zei ik ook maar dat vond ik nu wel een beetje erg direct."

"Maar het is wel zo", zegt Jelmer, "althans dat lijkt me heel leuk maar ik durf er niet met Emmy over te beginnen. Ze reageerde destijds zo heftig. Ik was allang blij dat ze het niet meteen uitmaakte."

"Maar dat is nu dus wel zeventien jaar gelden", zegt John, "je kunt het toch proberen. Erover praten bedoel ik. Misschien vindt Emmy het nu ook wel leuk."

"Doe je dat dan niet met Hammed", vraagt Tjabe.

"Nee man, dat zou ik niet durven. Met Hammed is het alleen een beetje voelen en trekken. In het begin wilde hij me steeds neuken, dat willen alle mannen en jongens uit die landen wel. Maar dat wilde ik echt niet."

John concentreert zich weer op de Björn Borg van Jelmer. Die bobbel begint aardig te groeien, je ziet nu Jelmers lul wel zitten. Hij vraagt zich net af of die lul ook zo zal blijven zitten als hij helemaal stijf wordt, als Jelmer de band van zijn onderbroek aan de voorkant een heel stuk naar voren trekt. John ziet Jelmers stijve in een flits opveren, maar dan laat Jelmer de band van zijn onderbroek weer terugschieten en zit die lekkere lul rechtop tegen zijn buik aan.

"Sorry, maar dat werd een beetje benauwd. Maar om even terug te keren naar het onderwerp Tunesië, alle jongens en niet getrouwde mannen daar willen wel neuken met mannen. Ze mogen niet met een meisje naar bed, dat mogen ze alleen als ze getrouwd zijn, dus doen ze het maar zo. Veel getrouwde mannen zijn er trouwens ook niet vies van. Eigenlijk mag dat allemaal ook niet, maar toch doet iedereen het en niemand zegt er wat van."

"Alle jongens en mannen, zeg je. Doe jij het dan ook met meer dan alleen Hammed", vraagt Tjabe.

"Het blijft in de familie. Met Hammed gaat het alleen als we samen op stap zijn om elders in het land inkopen te doen. Thuis wil hij het niet, voor zijn vrouw. Maar dan komen zijn jongens 's nachts altijd naar mijn kamer. Het lijkt wel of ze het samen afspreken. De eerste nacht komt kleine Hammed altijd. Die probeert elke keer weer of hij me niet kan neuken. Maar dat mislukt natuurlijk ook altijd. Maar die wil ook wel heel graag gepijpt worden, en daar ben ik dan ook meestal wel een uurtje mee bezig, tot hij echt helemaal leeg is."

"Kleine Hammed is Hammeds oudste zoon", licht Tjabe toe: "die is een beetje jonger dan ik."

"Hebben Arabieren echt van die heel grote", vraag John nieuwsgierig.

"Je moet vooral nooit zeggen dat de mensen daar Arabieren zijn", zegt Jelmer, "dat vinden ze een belediging. Ze zijn meer Berbers. Maar om op je vraag terug te komen, wat ik er van heb gezien zijn ze echt niet zwaarder geschapen dan de Europeanen. Hammed heeft net zoiets als ik en kleine Hammed moet nog een beetje groeien, ook in het kruis. Die heeft ongeveer net zo'n lul als jij, John, als ik die zo in je onderbroek zie staan, maar dan een stukje korter."

"Zoiets als Tommie dus."

"Dat weet ik dan dus weer niet", zegt Jelmer, "de volgende nacht komt Yous dan naar me toe, die is dertien, die lust er ook wel pap van. Die probeert me ook altijd eerst te neuken, dat hoort daar kennelijk zo. Maar die moet het echt ook met pijpen doen."

"Kom je zelf dan niet klaar", vraagt John bezorgd.

`Ik heb niets te klagen hoor. Ze zitten allemaal constant aan mijn lul, terwijl ik met ze bezig ben. Zo'n onbesneden lul, daar kunnen ze echt niet van afblijven. Ik kom tussendoor meestal wel drie of vier keer.

De nacht daarop kwam Souf ook, de laatste keer."

"Die is nog maar tien", roept Tjabe verbaasd.

"Elf. Nou ja, de dag ervoor net geworden. Maar hij is wel de enige die me een keer heeft geneukt."

"Maak dat de kat wijs", zegt Tjabe.

"Echt waar. Alleen was het wel toen ik sliep. Ik was toen zo moe van de vorige dagen, nou ja, eigenlijk meer van de nachten, dat ik meteen in slaap was gevallen toen ik bed stapte. Hij was, zonder dat ik het merkte, bij me in bed gekropen. Toen ik wakker werd voelde ik iets achter me. Ik zei hé wat is dat'. Ik ben Souf' zei hij en ik ben u aan het neuken. Ik heb mijn weddenschap gewonnen'. Hij bleek een weddenschap met zijn broers te hebben dat hij me wel zou kunnen neuken. Ik voelde eigenlijk nauwelijks dat hij in me zat. Hij heeft een, voor zijn leeftijd, lang maar heel dun stijf piemeltje. Toen voelde ik meteen iets nats in me. Daar verbaasde ik me wel over. Maar toen ik vroeg of hij al klaar kon komen, zei hij `nee, ik heb een beetje in u geplast'. Nou je snapt dat ik toen meteen klaar kwam, zonder mijn stijve ook maar aan te raken. Gelukkig slaap ik daar altijd op een grote handdoek, om al te veel vlekken in de lakens te voorkomen. Je snapt inmiddels wel dat dat, met die jongens, wel nodig is. Toen zei Souf dat hij zijn tweede weddenschap, dat hij in me zou plassen, ook had gewonnen. En of ik dat de volgende dag maar even wilde bevestigen aan zijn broers.

Souf is de enige die niet is besneden. Toen ik Hammed tien jaar geleden leerde kennen kwam hij er al heel snel achter dat seks met een niet besneden lul heel wat lekkerder is. Nog steeds probeert hij zijn eikel in mijn voorhuid te krijgen en dat lukt aardig, zeker als ik nat ben geworden van het voorvocht. Hij heeft toen gezworen dat hij zijn jongste zoon niet zou laten besnijden. Bij de anderen was dat al te gebeurd. Dat viel nog niet mee want de vrouwen van de moskee beginnen wel heel erg aan te dringen als een jongen bijna zes is en nog steeds niet is besneden. Er is daar, niet alleen op dat gebied trouwens, een enorm grote sociale controle. Maar de familie ging in die tijd juist verhuizen en zo is Souf de dans ontsprongen. Hij is er overigens apetrots op. Toen Souf in mij had geplast ben ik als een gek naar de wc gerend om het weer kwijt te raken. Ik was als de dood dat het in bed zou komen en door de handdoek heen zou gaan. Ik wist natuurlijk niet precies hoeveel hij in mij had achtergelaten. En een lol dat hij had toen ik weer terug was. Hij lag nog steeds met zijn stijve piemel te spelen en toen heb ik hem maar een poosje gepijpt. Best lekker hoor maar ja, nog niet zo veel aan te beleven. Tot hij plotseling, toen ik zijn voorhuid met mijn lippen had teruggeschoven, in mijn mond plaste. Ik heb hem helemaal leeggezogen. En toen kwam ik meteen nog een keer klaar. Gelukkig kwam het meeste op Souf zijn benen, anders had het hele bed onder gezeten, want het spoot, ondanks dat het de tweede keer was, wel een heel eind weg, ook een beetje naast de handdoek. Maar doordat ik het meteen opveegde met de punt van de handdoek bleven er gelukkig geen vlekken achter in het laken. Voor alle zekerheid heb ik toen maar gezegd dat ik tegenover zijn broers wel zou getuigen dat hij me had geneukt en in me had geplast maar dat ik dat niet zou doen als hij hen zou vertellen dat hij in mijn mond had geplast. Van dat jongetje vond ik het wel lekker maar ik had er geen zin in dat zijn grote broers dat ook zouden proberen."

Tjabe haalt de broodjes, die inmiddels klaar zijn, uit de oven. Jelmer gaat vlakbij John staan en trekt de voorkant van diens onderbroek een stukje naar voren. Hij kijkt meteen tegen John zijn eikel aan. Hij draait met zijn wijsvinger een paar rondjes rond het pisspleetje en laat het elastiek weer terugspringen en zegt, "dit komt vast niet allemaal alleen van buitenaf." En hij haalt zijn hand over de geel geworden stof en wrijft even goed over John zijn stijve lul.

"Nee", zegt John, "ook van binnenuit."

Direct onder de band van Jelmers Björn Borg is een flinke natte plek ontstaan, die duidelijk te zien is, ondanks het veelkleurige, wilde patroon van de stof. John trekt de stoute schoenen aan en zit er even aan met zijn wijsvinger. Die plek wordt meteen een stukje groter.

"Maar dat komt wel helemaal van binnenuit", zegt John.

"Nou en of."

"Dat zou ik ook zo graag willen. Dat lijkt me zo lekker. De tweeling en Ray hebben dat ook."

"Hé", roept Tjabe; "je hoeft onze bedgeheimen niet te verraden."

"Jelmer heeft ook een geheim verteld, dan mag hij van ons toch ook wel iets weten?"

"Oké", zegt Tjabe, "maar meer niet hoor. Pap nu weet je meteen waarom ik liever niet heb dat je in mijn kamer komt als er anderen bij me slapen. Die zouden dat wel een beetje pijnlijk kunnen vinden."

"Als ik er alleen ben mag het van mij wel hoor", zegt John.

Ze doen zich tegoed aan de verse broodjes. Als ze klaar zijn met eten gooit John een balletje op, "Tjabes bed is verschoond hoor. Als je nog eens wilt proberen hoe het is om in bed te plassen, er zijn nog genoeg schone lakens."

Nu is het Jelmer die een rooie kop krijgt. Maar toch smeedt hij het ijzer nu het heet is `alleen als jullie meedoen'.

"Natuurlijk", zegt John direct.

Tjabe twijfelt even. In bed plassen met zijn vader erbij? Maar John zegt, "doe niet zo preuts. Met de jongens vind je het toch ook lekker?"

"Vooruit dan maar."

Ze gaan naar Tjabes kamer. Jelmer gaat midden op het bed liggen. John staat even van hem te genieten. Tjabes vader is iets forser gebouwd dan hijzelf maar net zo slank en hij is heel gespierd, hij heeft echt een sixpack. Dat moet hij nog maar voor elkaar zien te krijgen. Dan kruipt John naast Jelmer, op zijn zij. Tjabe twijfelt nog even maar schuift dan aan de andere kant tegen zijn vader aan.

Ik wou dat ik zo'n vader had' denkt John de mijne is over de vijftig en niet zo sportief'.

Tjabe wil het dekbed over hen heen trekken maar John gooit het weer weg. "Dat spaart was uit."

Maar hij bedoelt eigenlijk `zonder dekbed kan ik beter zien wat er gebeurt'.

Ze wachten even af wat er gaat gebeuren. Jelmer moet best behoorlijk pissen maar het duurt toch even voor het lukt om de sluizen open te zetten, zeker zomaar in zijn onderbroek. Dan ziet John de natte plek in Jelmers Björn Borg groter worden. Hij gaat er meteen met zijn vingers naartoe om te voelen wat het is. Het is een stuk glibberiger geworden. Er komt dus eerst nog een flinke portie voorvocht. Tjabe kijkt alleen maar gespannen toe. Dan verspreidt het vocht zich ineens heel snel. In een mum van tijd is de hele voorkant nat en loopt de pis over Jelmers buik en zelfs over zijn benen. Het is duidelijk dat hij ligt te genieten. John trouwens ook. Die wrijft met zijn vlakke hand over Jelmers onderbroek. Dan krijgt hij de onweerstaanbare behoefte om er zelf ook iets aan toe te voegen. Hij drukt zijn stijve tegen Jelmer aan maar dan wel zo dat die net boven Jelmers heup uit komt. Daarvoor moet hij zijn heupen wel een stukje optillen, en op zijn voeten en zijn arm steunen, maar dat is voor de tijd van een plas wel uit te houden. Misschien draagt het ook nog wel bij aan de ontwikkeling van zijn sixpack. Hij hoeft niet veel moeite doen om te gaan pissen. Hij moet inmiddels behoorlijk nodig. Het eerste komt natuurlijk alleen in zijn eigen onderbroek terecht maar het loopt al gauw ook over Jelmers onderbroek. Die grijpt de band van Johns onderbroek en trek hem naar voren, zodat John zijn straal rechtstreeks op hem terecht komt. Wel helemaal aan de zijkant, tussen zijn schouder en zijn tepel, meer beweging zit er nu eenmaal niet in John zijn stijve. Dan moet Tjabe ook. Zien pissen doet pissen. Die trekt de voorkant van zijn onderbroek eerst onder ballen door, kijkt even hoe John het voor elkaar krijgt om op zijn vader te plassen in plaats van tegen hem aan, kopieert die houding, en laat dan alles los. Zijn straal kruist, aan de overkant van Jelmers borst, die van John. Jelmer wrijft alles uit over zijn borst en steunt van geilheid. De twee jongens zijn ongeveer tegelijk klaar. Even liggen ze doodstil. Dan zegt Jelmer, "jongens heerlijk, ik kan jullie wel zoenen."

"Nou, doe maar niet", zegt Tjabe.

`Als dat zou kunnen' denkt John maar dat durft hij niet te zeggen.

Jelmer heeft inmiddels de band van zijn onderbroek een beetje naar beneden geschoven, zodat zijn eikel zichtbaar is. Hij moet nu gewoon eerst klaarkomen. Maar John is hem te vlug af en neemt Jelmers eikel tussen zijn vingers en voelt meteen dat er, na het laatste restje pis, nog meer voorvocht uitstroomt. Binnen een minuut spuit Jelmer John zijn hand vol. John buigt zich over Jelmers borst, bijt zachtjes in diens tepels en bewerkt die intensief met zijn tong. Tjabe kijkt het even aan. Aan de ene kant voelt hij er niet zo veel voor om zoiets ook bij zijn vader te doen maar aan de andere kant wil hij zich tegenover John niet laten kennen. Dus doet hij uiteindelijk hetzelfde. Jelmer woelt door het haar van de twee hoofden die tegenelkaar aan boven zijn borst zweven en kreunt en steunt een beetje. Tjabe voelt zich een beetje gechoqueerd. Hij verwachtte zoiets niet van zijn vader. Maar aan de andere kant realiseert hij zich ook dat het niet alleen aan jongens van zestien is voorbehouden. John wrijft zijn volgespoten hand uit over Jelmers borst en likt de rest eraf. Jelmer pakt Johns hand en likt die verder schoon. Dan komt Jelmer weer een beetje bij zijn positieven en zegt, "jongens, hoe laat is het eigenlijk. Ik had Emmy beloofd om elf uur op de zaak te zijn. Er moeten vandaag nog zoveel pakjes worden klaargemaakt. Het is vreselijk drukt in de web shops."

Het is inmiddels half elf, dus is er nog net voldoende tijd voor Jelmer. Ze staan op.

"Je kunt maar beter hier douchen", zegt Tjabe, "anders druppel je het hele huis onder."

Terwijl Jelmer doucht halen Tjabe en John het bed weer af en maken het opnieuw op.

"Wie volgt", zegt John.

"Ik denk `ik' in mijn eentje vannacht. Er staan geen afspraken meer."

"Werken je ouders niet een beetje erg hard", zegt John, "de winkel en de web shop en nu kennelijk weer een nieuwe web shop."

"Ze zijn niet veel meer thuis. Zelfs hun uitje op zondag naar Borkum schiet er de laatste tijd bij in, omdat de pakjes om acht uur 's avonds weer in Groningen moeten zijn."

"Help jij ze nooit?"

"Soms wel maar mijn moeder denkt dat zij het alleen maar goed kan."

"Weet je wel hoe het allemaal moet?"

"Ja hoor, ik heb het al een paar keer in mijn eentje gedaan, als het niet zo heel erg druk was."

"Als wij het dan vandaag eens samen doen? Dan sturen we je ouders weg. Kunnen zij hun middagje naar Borkum en dan is alles klaar als ze terugkomen. Dan hoeft Jelmer alles alleen nog maar naar de stad te brengen."

Als Jelmer de badkamer uit komt, helemaal bloot natuurlijk, hij kon moeilijk zijn natte onderbroek weer aantrekken, stellen ze het voor. John kan zijn ogen niet van Jelmer afhouden. Zo'n mooi lichaam en dan ook nog perfect geschoren, er zit geen haartje meer op. Hij voelde zelfs op zijn borst geen stoppeltje toen hij daar overheen streek. De jongens hadden hun natte onderbroeken natuurlijk ook al uitgetrokken, anders hadden ze het schone beddengoed waarschijnlijk meteen alweer vochtig gemaakt. John kan dus niet verbergen dat zijn lul in een paar tellen weer helemaal stijf staat. En Tjabe krijgt dan weer een stijve van de aanblik John zijn groeiende lul. Jelmer pakt Johns lul stevig beet en zegt, "Ik ga graag op jullie aanbod in. Dat van een middagje weg voor Emmy en mij, bedoel ik. Ik zou ook graag nog even van dit aanbod gebruik maken (en hij knijpt nog een paar keer extra in Johns stijve) maar daar is helaas geen tijd meer voor als we de boot van twaalf uur willen halen."

Hij buigt zich even voorover en drukt een kus op John zijn eikel.

"Wij gaan even heel gauw douchen", zegt Tjabe en dan gaan we met z'n allen naar de zaak. Dan kunnen jullie gelijk door."

Onder de douche vraagt John, "wat is eigenlijk die tweede web shop. Die met spullen uit Tunesië weet ik maar die andere niet."

"Die is voor heren ondergoed. Dat spul dat Jelmer aan heeft."

"Geil, ik geloof dat ik, als het zo mooi zit tenminste, toch ook wel wat voor gekleurd voel."

"Björn Borg is er niet in wit, tenminste niet dat ik ooit heb gezien in het magazijn. Wel in effen kleuren waarin je, denk ik, wel goed kunt zien wat er in terecht is gekomen. Andere merken zijn er wel in wit. Alleen zitten die, volgens Jelmer, niet zo goed als Björn Borg."

Ze stappen met z'n drieën in de auto, als Jelmer alles bij elkaar heeft gezocht voor een middagje strand. Emmy is zeer verbaasd, zegt nog een paar keer dat ze het vooral goed moeten doen, dat er geen klachten moeten komen. Ze wordt, terwijl ze aanwijzingen blijft geven, door Jelmer de auto in geduwd.

"Nu weten ze het wel. Als je nog een poosje doorgaat halen we de boot niet."

Eindelijk rijden ze weg.

"Op zondag halen mijn ouders altijd chinees", zegt Tjabe, "Je kunt dus makkelijk mee-eten vanavond." John belt zijn moeder op om te zeggen dat hij die avond niet thuis komt om te eten. Tjabe gaat naar de computer en draait alles uit wat nodig is om de pakjes te kunnen maken. Ze beginnen met Tunesië. Zesendertig pakjes, een topdag. Als alle papieren zijn uitgeprint zet hij de pc in werking voor de ondergoed shop.

"Jemig, moet je kijken, bijna honderdveertig. Dat wordt aanpoten."

Om twee uur hebben ze Tunesië klaar en gaan ze eerst wat drinken. Dan gaat Tjabe met de paklijsten naar het magazijn om de eerste zending onderbroeken en zwembroeken te pakken. In en paar minuten is hij met de eerste bestellingen terug. Samen maken ze die pakjes klaar. John heeft al snel door hoe het moet. Tjabe pakt wat er nodig is en John pakt het in dozen of enveloppen met bubbeltjesplastic. Het gaat eigenlijk best snel. Het gaat en stuk gemakkelijker dan de Tunesische spullen, die de meest afwijkende vormen hebben. Om vijf uur hebben ze alles klaar en gaan ze weer wat eten en drinken.

"Man, ik heb continue een stijve van al dat mooie spul", zegt John.

"Anders ik wel."

Tjabe draait de laatste bestellingen van `Tunesië' uit. Er zijn er nog vijf binnengekomen.

"Alles wat voor zes uur is besteld moet vandaag nog de deur uit", zegt Tjabe.

Dan gaan ze weer met het ondergoed aan de slag. Eenentwintig nieuwe bestellingen. Daar draaien ze hun hand niet meer voor om. Het is net om zes uur klaar. Nog één keer maken ze een uitdraai en om half zeven zijn de laatste pakjes klaar. Dan belt Jelmer om te vragen hoe het gaat.

"Als het zo druk is geweest vraag ik wel of mijn broer alles naar de stad brengt, dan kunnen we gezellig samen eten. Ik breng Emmy wel met de auto bij de chinees en dan kom ik jullie lopend ophalen. Tegen de tijd dat we op de zaak klaar zijn is Emmy dan wel thuis met het eten.

Om zeven uur hebben ze alles in de bestelauto geladen, die tot en met de passagiersstoelen vol zit. Even later staat Edward voor de deur, Jelmers broer. Hij rijdt direct weg met de bus.

Om vijf over zeven is Jelmer weer binnen. Hij is vreselijk opgewonden. Als Tjabe even naar de wc gaat zegt Jelmer, "het was een dag zoals ik nooit had kunnen dromen, allemaal dankzij jouw advies."

"Hoezo?"

"Nou door vanochtend was ik natuurlijk goed opgegeild, dat snap je. Toen we op het strand waren hield ik het niet meer. We hebben een poos geleden in de duinen een plekje ontdekt waar vrijwel nooit iemand komt. Daar zijn we naar toe gegaan. Daar heb ik Emmy geneukt zoals ik nog nooit heb gedaan, jij had me echt vleugels gegeven, bij wijze van spreken. Toen we waren klaargekomen schoot jouw advies me te binnen. En ik zei ik moet wel heel nodig pissen'. Emmy antwoordde dan doe je dat toch'. Ik nam aan dat ze bedoelde dat ik dat dan maar een eindje verderop moest gaan doen. Maar zo legde ik het op dat moment niet uit. Ik had nog steeds een stijve, ik had het idee dat die nooit meer over zou gaan, en toen heb ik haar daar op het badlaken helemaal vol gepist.

Eerst riep ze wat doe je' en toen zei ik precies wat je zei dat ik moest doen'. Nou ja, het bleek dat ze het ook wel heel lekker vond. Toen ik niets meer over had begon ze zelf ook, terwijl ik in haar zat. Man, ik heb nog nooit zoiets geils meegemaakt. En Emmy ook niet want we kwamen allebei bijna gelijk nog een keer klaar. Dit hadden we jaren eerder moeten doen' zei ze. Dat ben ik helemaal met je eens maar dat durfde ik niet, nadat je zo hevig had gereageerd toen ik, de eerste keer dat je bij me sliep, in bed had geplast'. Je kunt toch van gedachten veranderen?'

Ze zei meteen dat ze van alles en nog wat ging bestellen op internet, zodat we dat thuis ook kunnen doen, zonder dat het bed meteen verpest is.

Jelmer steekt zijn hand in zijn broek om zijn stijve goed te doen. John doet hetzelfde. Dan slaat hij zijn armen om Jelmer heen en steekt zijn handen achterin Jelmers strandshort. Dat zit niet erg strak, dus als ze weer iets verder van elkaar af gaan staan, is John zo bij Jelmers stijve aangeland. Die is alweer aardig nat geworden. "Ik voel wel dat je weer super geil bent", zegt John, "en je bent zo lekker, helemaal glad geschoren."

"Als je mijn lul nog tien seconden vasthoudt kom ik alweer klaar", zegt Jelmer, "ik heb het gevoel dat ik vandaag wel tien keer kan, net als twintig jaar geleden."

John trekt zijn handen meteen terug en slaat zijn armen stevig om Jelmer heen. Die doet hetzelfde bij John, zodat hun stijve lullen, al is het dan met de broeken ertussen, stevig tegen elkaar aan drukken.

"Het was een goed advies man, ik kan je wel zoenen."

Dat laat John zich geen twee keer zeggen. Hij neemt nu de gelegenheid te baat en drukt zijn lippen op die van Jelmer. Jelmer twijfelt geen ogenblik en begint John als een gek te tongen. Even is John verbaasd, het is per slot van rekening de eerste keer, maar al gauw kopieert hij wat Jelmer doet. Ze hebben niet door dat Tjabe inmiddels weer binnen is gekomen. Die heeft op hetzelfde ogenblik ook een stijve. Hij slaat zijn armen om het zoenende koppel heen en drukt zijn stijve piemel stevig tegen John aan. Dat is voor John net de druppel die de emmer doet overlopen. Hij komt klaar in zijn broek. Jelmer voelt dat gebeuren en komt er gelijk achteraan. Een minuut later is Tjabe ook zo ver. Dan komen ze weer bij hun positieven.

"Ik denk", zegt Jelmer, "dat we beter onze broeken maar heel gauw uit kunnen trekken, voor alles erdoorheen komt. Emmy hoeft dit niet te zien."

Dat doen ze. Alle drie hebben ze een grote natte plek onder de band van hun onderbroek zitten.

"Gelukkig hebben we een oplossing voor dergelijk problemen bij de hand", zegt Jelmer.

Tjabe heeft de kleinste vlek, die was nog niet zo erg opgegeild als John en Jelmer. Bij hem druipt er nog niets uit. Bij John en Jelmer loopt het zaad ook aan de buitenkant lang hun onderbroek.

"Zoek jij eens een leuke Björn Borg uit voor alle drie", zegt Jelmer tegen Tjabe, "voor John een S voor mij een M en ik denk dat jij het beste in een 172 past."

Tjabe gaat naar het magazijn. John en Jelmer tongen nog even wat na. Het duurt even voor Tjabe wat heeft gevonden. Hij wilde wel voor allemaal dezelfde en dat was, met name voor die 172, niet zo gemakkelijk. En hij moest natuurlijk gelijk de voorraad bijwerken in de computer, ander kan het mis gaan met een bestelling.

Jelmer en John hebben inmiddels hun onderbroek uitgetrokken, waarvan de voorzijde behoorlijk doorweekt is. Met de achterkant ervan maken ze zich, zo goed en zo kwaad als het gaat, droog. Als Tjabe weer binnenkomt trekt ook die zijn onderbroek uit en maakt zich er droog mee. Bij hem lukt dat beter doordat zijn onderbroek niet zo nat was als die van John en Jelmer.

"Jongens", zegt Jelmer, "alles moet wel helemaal droog en schoon zijn voor je die nieuwe aantrekt hoor. Als ze niet goed passen moeten ze wel weer terug in het doosje. Ik kan moeilijk onderbroeken met spermavlekken verkopen."

"Misschien is daar ook wel een markt voor", zegt John.

"Ik probeer het toch maar liever niet."

Jelmer pakt de handdoek die bij de wastafel hangt, knijpt zijn stijve (die verre van over is) goed uit en maakt zich nog verder schoon. John doet hetzelfde en dan is Tjabe aan de beurt. Die staat, ook weer met een stijve, tegenover Jelmer en John.

"Zie je nu waarom ik met Pasen niet met Hammeds jongens mee wilde de bosjes in, toen je had uitgelegd wat het betekende als ze vroegen om te gaan `promener', vraagt Tjabe aan zijn vader.

"Nee, hoezo?"

Tjabe steekt zijn stijve piemel nog eens extra naar voren en zegt, "moet je zien zo'n klein mini piemeltje daar schaam je je toch dood voor."

"Tjabe", roept John boos uit, "je hoeft je toch zeker niet schamen voor iets waar je niets aan kunt doen en bovendien, je hebt de lekkerste pijp lul van de hele wereld."

"Nu hoor je het ook eens van een expert", zegt Jelmer.

"Voorzover je in één week expert kunt worden in zoiets", zegt John.

"Bovendien", zegt Jelmer, "je zou tegenover die jongens helemaal geen slecht figuur hebben geslagen. Die van kleine Hammed is zeker niet langer, misschien een heel klein beetje dikker en die van Yous is korter en dunner en over Souf hoef ik het natuurlijk helemaal niet te hebben, dat heb ik trouwens al verteld."

"Ja, maar die zijn een stuk jonger", werpt Tjabe nog tegen.

"Kleine Hammed is ongeveer zo oud als jij, de anderen zijn natuurlijk een stuk jonger. Maar de een is nu eenmaal wat vlotter dan de ander", zegt Jelmer: `bij mij was hij ook nog maar net geworden wat hij nu is toen ik je moeder leerde kennen. Iedereen denkt trouwens dat de mannen en de jongens in Tunesië en dat soort landen van die enorme lullen hebben maar dat is helemaal niet zo. Maar dat had ik, geloof ik, al verteld. Ik denk dat ze daar gemiddeld zelfs wat kleiner zijn dan hier."

Inmiddels trekken ze die nieuwe Björn Borgs aan. Alles gaat er wel een beetje moeilijk in. Die van Jelmer zit desondanks, zoals gebruikelijk, prima. Die van John zit ook perfect, zelfs met een stijve. Maar die van Tjabe zit voor geen meter. Hij zit rondom wel goed maar hij blijft bij zijn benen openstaan. Typisch een geval van te grote ballen voor deze jongensmaat.

"Nou", zegt Tjabe, "als daar mijn piemeltje ook nog bij moet, als mijn stijve ooit weer afzakt tenminste, gaat het helemaal niet meer."

Tjabe stopt die onderbroek terug in de verpakking.

"Dan moet je maar iets uitzoeken in ES", zegt Jelmer.

Tjabe gaat, met alleen zijn T-shirt aan, weer naar het magazijn.

Hij komt terug met een van de weinige Björn Borgs in die maat. Het is dan helaas niet dezelfde als die van John en Jelmer.

"Zijn die er ook nog in mijn en in Johns maat", vraagt Jelmer.

"Ik geloof dat ik ze wel heb gezien."

"Haal die dan ook nog maar even."

Tjabe gaat weer naar het magazijn.

"Die van mij kan zo weer terug in het doosje", zegt John.

"Die van mij niet. Er zit alweer aardig wat voorvocht in. Man, ik word ook zo verdomde geil van je", zegt Jelmer en hij wrijft even over zijn stijve, waardoor de natte plek, direct onder het elastiek, nog groter wordt.

"Hou hem maar gewoon, dan is deze voor morgen."

John wrijft over de glibberige plek in Jelmers onderbroek.

"Zo lekker", zegt hij, "Ik wou echt dat ik dat ook had."

Ze trekken allebei hun onderbroek vast uit. John likt nog gauw even een druppel voorvocht op, die langs Jelmers stijve loopt. En dan gaan ze naast elkaar in de houding staan tot Tjabe terug is.

"Als jullie er zo netjes bij staan hebben jullie vast iets gedaan wat eigenlijk niet mag", zegt Tjabe.

"Ik heb alleen je vaders stijve maar even afgelikt, anders droop het maar op de grond."

"Dat is wel nuttig werk, scheelt weer in de schoonmaak. Maar wanneer gaan we eigenlijk weer naar Tunesië", vraagt Tjabe, "misschien ga ik dan toch wel even `promener' met die jongens. Als je zegt dat ik dan geen pleefiguur sla, lijkt het me toch wel leuk."

"Ik denk tegen het eind van de grote vakantie nog wel een keer. Als je wilt kun je wel mee. En je slaat absoluut geen pleefiguur. Je kunt die jongens hoogstens stik jaloers maken als je hen je ballen laat zien. Daar kunnen die van kleine Hammed minstens twee keer uit."

"Je maakt ze waarschijnlijk ook wel jaloers als je over je hoofd heen spuit", zegt John.

"Dan zou Tommie mee moeten want op eigen kracht lukt me dat echt niet."

"We kunnen niet iedereen mee nemen", zegt Jelmer, "Hammed houdt er geen hotel op na. Bovendien is dat jochie veel te jong voor wat jullie dan allemaal kunnen gaan doen. Ik wil hier geen gedonder krijgen."

"Maar Souf is nog maar elf."

"Dat ze daar niet zo nauw kijken moeten ze daar weten. Maar met een jongen van hier, die ik ook nog eens nauwelijks ken, is het me echt te link. Wat zou ik tegen zijn ouders moeten zeggen als die zouden komen klagen dat hun zoontje is lastiggevallen? Voor John zou ik het Hammed wel kunnen vragen."

"Dat zou ik best leuk vinden, als ik alles zo hoor, maar ik ga ook nog met mijn ouders op vakantie."

"Dat zien we dan tegen die tijd wel", zegt Tjabe.

"Hou er dan wel rekening mee dat je kunt gaan `promener' met die drie van Hammed en als je dat zou willen ook wel met andere jongens, als dat zo uitkomt, maar vooral niet met te veel. Anders kan je hetzelfde overkomen als mij tien jaar geleden."

"Vertel."

"Dat was de keer dat ik, in Sousse, Hammed ontmoette. Het bleek dat hij mij op het strand al een hele tijd in de gaten had zitten houden. Hij wachtte alleen nog maar op een goede gelegenheid om kennis te maken. Hij zag wel iets in zo'n blonde Europeaan. Nou, die gelegenheid kwam er. Er kwam een hele zwerm jongens bij me zitten van zo'n jaar of dertien, veertien, die al dat blonde haar op mijn hoofd, mijn armen en mijn borst wel interessant vonden. Het bleek een hele klas gymnasiasten te zijn. Die stelden mij toen voor om te gaan `promener'. Dat zag ik wel zitten, zo'n hele club van die jonge gastjes, waar wel een paar heel leuke bij zaten. Hammed zag me weggaan en is ons achterna gekomen. Hij wist welk risico eraan vast zat."

"Risico?"

"Jazeker, risico. We gingen door een droge rivierbedding. Onderweg zaten ze al aan mijn armen, benen en mijn borst. Ze raakten heel opgewonden van mijn blonde haar. Dat was trouwens heel duidelijk te zien in hun zwembroekjes. We kwamen bij een bosje en daar gingen we in. Er verdwenen ogenblikkelijk een paar handen in mijn zwembroek om ook aan het haar daar te voelen. Maar ja, daar zat natuurlijk ook mijn stijve. Ze scheurden letterlijk mijn zwembroek van mijn lijf, helemaal in tweeën, allebei de zijkanten waren doorgescheurd. Ik begon te roepen dat dat niet de bedoeling was maar ze waren helemaal door het dolle heen en gingen door. Ze zaten allemaal aan mijn stijve en probeerden hoe dat werkte met een voorhuid. Ze zijn daar natuurlijk allemaal besneden. Ze gooiden me met een paar op de grond en ze stortten zich bovenop me. En toen greep Hammed in. Hij bulderde dat ze moesten stoppen en dat hij anders naar de politie zou gaan. Nou, daar hebben ze heilig ontzag voor in die landen. De meesten hadden hun zwembroekje laten zakken maar een stuk of vijf had het al uitgetrokken. Hammed raapte die heel gauw bijeen en hield ze bij zich. De jongens die nog niet helemaal bloot waren hesen hun zwembroek gauw weer op en zetten het op een lopen. De naakte jongens bleven in de buurt, die durfden zo natuurlijk niet terug naar het strand. Ze hadden dan inmiddels wel geen stijve meer, maar ook met een slap piemeltje durfden ze natuurlijk niet terug. Maar Hammed gaf ze hun zwembroeken niet terug. Hij raapte mijn gescheurde zwembroek op en gaf die aan één van de jongens en zei dat hij die maar aan moest trekken en dat ze dan met z'n allen maar moesten zien hoe ze zich zouden redden. Die jongen trok zo goed en zo kwaad als het ging mijn zwembroek aan maar hij moest hem wel met twee handen vasthouden, anders viel hij meteen weer op de grond, doordat hij aan de zijkanten echt doorgescheurd was en ook nog eens te groot was. Ik denk dat Hammed expres het slankste jongetje van de hele groep had uitgezocht voor deze onderneming. Het was echt geen gezicht. De anderen probeerden allemaal hun mini piemeltjes, ze hadden inmiddels geen van allen meer een stijve, zo goed mogelijk met hun handen te bedekken. Dat lukte natuurlijk met gemak, maar het was wel een heel komisch gezicht en ergens vond ik het toch ook wel weer zielig. Ze waren zo manhaftig begonnen. Hammed gaf mij de grootste van de zwembroeken die hij had verzameld. Ik paste er net in maar hij zat wel erg strak. Hammed nam me mee naar zijn huis, waar hij me vertelde dat je rustig met een paar van die jongens mee kunt gaan. Dan kun je ze nog in hand houden en aan hun verstand peuteren wat je wel en vooral wat je niet wilt. Maar als het er meer dan vier worden, is het linke soep. Ze beginnen met de beste bedoelingen maar als ze eenmaal bezig zijn verliezen ze alle goede bedoelingen uit het oog en jutten ze elkaar op. Dan willen ze voor elkaar niet onderdoen en doen ze steeds gekkere dingen. Dan kan er zomaar een op elke arm en elk been gaan zitten om je in bedwang te houden en dan begin je niets meer. Als je pech hebt maken ze er een groepsverkrachting van en kan je naar het ziekenhuis.

We dronken wat en terloops merkte Hammed op dat, als ik zin had in seks, hij me graag van dienst zou zijn. Zo is het begonnen. Dus wees voorzichtig als je daar ooit iets met meer jongens begint."

Inmiddels hebben Jelmer en John ook de Björn Borgs aangetrokken, die Tjabe had gepakt. Ook in de nieuwe zit bij Jelmer meteen weer een natte plek. John kan het niet laten om er met zijn vingers overheen te gaan, waardoor het gelijk nog erger wordt.

"Jongens, ik zou best nog een keer willen maar we moeten nu echt naar huis. Het eten staat vast koud te worden."

Voor ze het pand verlaten kijkt Tjabe nog even rond. Zijn oog valt op de drie volgespoten onderbroeken. Gelukkig, stel je voor dat ze er nog hadden gelegen als zijn moeder de volgende ochtend als eerste hier aankwam. Dan hadden ze wel iets te verklaren gehad. Liever toch maar niet. Hij propt de onderbroeken, die inmiddels helemaal vochtig zijn doorgetrokken, in zijn zakken.

Zo lopen het kleine stukje naar huis. Ze zijn nog maar honderd meter van huis verwijderd als Jelmers telefoon gaat. Emmy, `waar blijven jullie? Alles staat klaar en het wordt koud'. Nog geen minuut later zijn ze thuis. Emmy heeft alles al uitgepakt. Ze kunnen zo aanvallen.

Tjabe voelt zijn benen al een beetje vochtig worden van de onderbroeken in zijn zakken en het is natuurlijk niet de bedoeling dat er, over een uur of zo, een natte plek in zijn broek zit. Dus haalt hij die eerst nog maar even uit zijn zakken en gooit ze in zijn kamer.

"Waar bleven jullie toch", vraagt Emmy.

"We hebben even de hele middag doorgenomen", zegt Jelmer.

"Wat er op de zaak gebeurd is, neem ik aan."

"En wat er op Borkum gebeurd is."

"Heb je ze alles verteld", vraagt Emmy met een verschrikt gezicht.

"Bijna alles. Ik vond dat John daar recht op had. Per slot van rekening heeft hij ervoor gezorgd dat er is gebeurd wat er is gebeurd."

"En ik maar denken dat John zo'n keurige jongen was."

"En John maar denken dat jij zo'n keurig meisje was. Hij heeft me niet de gebruiksaanwijzing gegeven hoor. Hij heeft alleen maar gesuggereerd dat we erover zouden moeten praten."

"En toen heb je hem alles verteld? En dat weet je zoon nu dus ook?"

John zit er inmiddels met een hoog rood hoofd bij, als Tjabe zegt, "ik was er niet bij, ik was ik het magazijn bezig. Ik weet niet waar jullie het over hebben gehad."

Even is het stil en dan vraagt Emmy, "hoeveel pakjes hebben jullie gemaakt vanmiddag."

"Bijna tweehonderd."

"Daar doen wij minstens twee dagen over", zegt Jelmer, "ik denk dat we John en Tjabe maar moeten vragen of ze dat in de vakantie elke dag willen doen, dan kunnen wij het eens even wat rustiger aan doen."

"Alleen als er geen klachten komen over verkeerde pakjes."

`Ik bied jullie een tientje per uur", zegt Jelmer.

Daar zij ze het snel over eens.

"Alleen over twee weken kan het natuurlijk niet", zegt Tjabe, "want dan zijn we met de hele club op vakantie. Dat heb je per slot van rekening zelf voor gezorgd."

"Dan zullen je moeder en ik het wel weer moeten doen. Denken jullie dat je ook nog mee kunt helpen als de school weer is begonnen?"

"Dat hangt er een beetje vanaf hoe moeilijk dat wordt, we zullen zien."

Het is inmiddels aardig laat geworden.

"Ik ga maar weer eens op huis aan", zegt John.

"Waarom blijf je niet nog een nachtje hier slapen", zegt Tjabe.

"Waarom eigenlijk niet."

John belt zijn moeder op om te zeggen dat hij niet thuis komt maar, om commentaar voor te zijn, dat hij in ieder geval maandag wel thuis eet. Per slot van rekening slaapt hij maandag alweer bij Ben en dinsdag bij Ray.

Ze wensen Jelmer en Emmy welterusten, waarbij John een dikke knipoog geeft aan Jelmer, en gaan naar Tjabes kamer. Ze gaan nog een poos op de pc aan de slag.

"Ik ben wel blij dat de slaapkamer van mijn ouders aan de andere kant van het huis is. Ik hoef niet zo nodig te horen wat daar allemaal gebeurt, nu al helemaal niet meer."

"Ik zou wel eens stiekem even om de hoek willen kijken."

"Nou, ik niet."

"Maar ik ben ook wel blij dat ze ons niet kunnen horen."

"Zullen we naar bed gaan", zegt Tjabe, "ik moet inmiddels wel heel nodig plassen en je weet `na tienen gaan we niet meer naar de wc' al heb ik dat dan vorige week ter plekke verzonnen voor Tommie. Bij nader inzien vind ik het wel een goede regel, die vanaf nu algemeen van kracht is."

"Ik zou ook wel kunnen, die pilsjes bij het eten doen wel hun werk."

"Houden we die nieuwe onderbroeken aan?"

"Nee, hoor, dat is zonde, die kunnen we morgen ook nog wel aan."

"Zonder dan?"

"Met is eigenlijk lekkerder."

John zoekt even tussen de volgespoten onderbroeken die op een stoel liggen en haalt er die van Jelmer uit.

"Jij hebt toch wel wat die dingen hè", zegt Tjabe.

"Ja. Ik trek ik die van Jelmer aan, lijkt me wel geil."

"Dan trek ik die van jou aan."

Even later staan ze allebei met een vreselijk stijve in een onderbroek, die door iemand anders aardig nat is gespoten.

"Moet je voelen hoe lekker", zegt John, "mijn stijve zit in Jelmers voorvocht en zijn zaad."

Tjabe voelt er even aan. John zijn eikel is zo gevoelig dat hij meteen een beetje begint te plassen. Tjabe houdt meteen op, "dat bewaren we toch maar voor in bed. Mijn stijve in jouw zaad is ook wel erg lekker, net of ik ook voorvocht heb."

John wrijft even over Tjabes lul. Die houdt het meteen ook niet meer en er verschijnt een flinke natte plek, door het zaad heen. John stopt ook direct. Ze kruipen tegen elkaar aan in bed en laten gelijk alles lopen wat ze in huis hebben.

"Je hebt staan tongen met mijn vader, hè", zegt Tjabe, "hoe was dat? Dat heb ik nog nooit gedaan. Ja, heel even een klein beetje met Hans, vorige week maar dat stelde niets voor. Volgens mij waren jullie echt heel erg bezig toen ik binnenkwam."

"Ja, dat was echt lekker, ik had het ook nog nooit gedaan. Ik voel het eigenlijk nog steeds. Hij ging goed tekeer. Wil je het ook proberen."

John wacht het antwoord niet af en zet zijn lippen op die van Tjabe. Hij probeert net zo te werk te gaan als Jelmer bij hem deed. Hij is er niet van overtuigd dat het hem net zo goed lukt, maar voor de eerste keer is hij niet ontevreden. Tjabe doet goed mee. Na en even moeten ze allebei stoppen omdat ze geen adem meer krijgen. Ze moeten ervoor zorgen dat hun neuzen niet worden dichtgedrukt. Dat hebben ze na even oefenen onder de knie.

"Ik kan het niet zo goed als Jelmer hoor."

"Maar veel beter dan Hans."

"Weet je dat het veel lekkerder was om in Jelmers onderbroek te pissen dan in mijn eigen onderbroek? Hier zit een beetje meer ruimte in en dan plakt de stof zo lekker tegen je buik aan."

"Ik vond het in die van jou ook lekkerder dan in de mijne maar ik kon alleen niet precies thuisbrengen waarom."

Nadat ze een poosje zo hebben gelegen trekken ze de natte onderbroeken uit. Ze hebben nog steeds allebei een stijve en daar moet natuurlijk wel iets mee gebeuren voor ze kunnen gaan slapen. Ze willen meteen bij elkaar beginnen met pijpen maar, omdat ze niet kunnen besluiten wie er eerst aan de beurt is, proberen ze een standje 69 maar dat is niet zo'n succes. Ze kunnen niet zo lekker pijpen als anders, zeker doordat er zo weinig beweging in John zijn stijve zit. Dan wint John, hij gaat eerst Tjabe pijpen. Als hij voelt dat Tjabe klaar gaat komen stopt hij meteen. Het moet niet zo snel afgelopen zijn. Hij probeert Tjabes ballen nog maar eens. Misschien dat hij die, na wat oefenen, gemakkelijker in zijn mond krijgt. Hij begint maar weer met de kleinste. Maar hij kan er helaas nog steeds niet goed met zijn tong niet omheen. Hij blijft het een poosje proberen en als hij er een beetje aan is gewend gaat het inderdaad wel iets gemakkelijker. Dan probeert hij de grotere. Ook daar went hij na even aan en kan hij Tjabe met zijn tong toch nog aardig verwennen.

"Het gaat niet zo heel makkelijk", zegt John als hij kramp in zijn kaken begint te krijgen, "de jouwe zijn ook zo ontzettend groot."

"Die zijn dan blijkbaar ongemerkt aardig gegroeid. Ik had toch niet altijd van die grote ballen?"

"Dat weet ik eigenlijk niet, nooit zo op gelet. Maar nu heb je zeker de grootste van allemaal."

"Zullen we ze eens vergelijken."

"Goed."

Ze staan op en bekijken elkaars ballen eens goed. Tjabe houdt zijn stijve goed omhoog. Bij John is dat niet nodig, zijn stijve staat toch al tegen zijn buik aan.

"Ik zie niet bijzonders", zegt Tjabe, "volgens mij zijn de mijne net ze groot als die van jou."

"Ik zie het verschil zo ook niet zo goed. Misschien is het net zo als met je lul. Ik heb op internet eens gelezen dat je altijd denkt dat je eigen lul kleiner is dan die van iemand anders, doordat je er anders tegenaan kijkt. Als ik naar de jouwe kijk zie ik de hele lengte maar als ik naar die van mezelf kijk, zo van bovenaf, lijkt hij veel korter."

"Weet je wat, dan maken we er een foto van."

Tjabe pakt zijn fototoestel en zet de zelfontspanner aan. Ze gaan naast elkaar staan. Tjabe duwt zijn piemel weer stevig tegen zijn buik. John doet, voor de vorm, hetzelfde. Dan gaat de flits af. Ze kijken even op het schermpje van het toestel maar dat vinden ze toch een beetje te klein. Tjabe zet de foto meteen op zijn pc. Hij vergroot de piemels tot schermgrootte.

"Zo", zegt John, "dat ziet er indrukwekkend uit. Zie je wel, jouw ballen zijn minstens anderhalf keer zo groot als de mijne. Het is geen wonder dat ik er kramp van in mijn kaken krijg."

"Zullen we er nog een maken waar onze piemels goed op staan?"

"Oké."

Ze gaan weer op dezelfde plek staan.

"Nu moet jij je lul ook wel precies rechtop duwen", zegt John, "als je er schuin tegen kijkt lijkt hij natuurlijk sowieso een stuk kleiner."

Tjabe houdt, met het puntje van zijn vinger, zijn piemel rechtop en dan gaat de flits weer af. Ze bekijken het resultaat weer op de pc.

"Best geil, je eigen lul zo groot", zegt John.

Moet je zien", zegt Tjabe, "wat een verschil. Die jouwe is wel anderhalf keer zo lang en breed als die van mij."

"Maar jouw ballen blijven minstens anderhalf keer zo groot als de mijne, misschien wel meer. En volgens mij lijken ze ook nog eens groter doordat de mijne strak tegen mijn lichaam aan zitten. Mijn zak is veel strakker, dus zakken niet zo ver naar beneden als die van jou."

"Weet je wat", zegt Tjabe, " we gaan ze meten."

Tjabe pakt een liniaal uit zijn bureau en ze gaan weer op bed liggen. Ze proberen elkaars ballen op te meten maar dat valt niet mee. Ze schieten heen en weer in hun verpakking en net als ze denken dat ze de maat kunnen vaststellen, schieten ze weer weg.

"Dat lukt voor geen meter", zegt John, "ik weet wat. Pak eens een blaadje papier en knip er een strookje vanaf."

"In de lengte of in de breedte?"

"Doe voor alle zekerheid maar in de lengte."

Tjabe komt met een strookje papier terug, "en nu?"

"Nu doe je je wijsvinger en je duim zo strak mogelijk om je om je zak, vlak onder je lul, zodat je ballen samen een pakketje vormen."

Dat valt helemaal nog niet mee. Ook Tjabes ballen zitten inmiddels behoorlijk strak tegen zijn stijve aan, maar met enige moeite lukt het hem om er een mooi rond pakketje te maken. John vouwt, op het dikste punt, het strookje papier eromheen en zet een streepje bij de maat.

"Gelukkig heb je de lange kant van het A4'tje genomen. De korte kant was echt te klein geweest zo te zien. Nu doe jij hetzelfde bij mij."

John pakt zijn ballen stevig beet, zoals Tjabe dat ook deed. Tjabe zet ook een streepje. Ze leggen het strookje papier langs een liniaal.

"Daar zit wel een aardig verschil tussen."

"Moet je kijken, die van jou zijn wel tweeëntwintig centimeter in omtrek, dat is bijna zeven centimeter in diameter. Geen wonder dat ik die niet samen in mijn mond kon krijgen."

"Die van jou zijn bijna zestien centimeter. Dat is toch altijd nog vijf centimeter in doorsnee. Het valt me mee dat ik die in mijn mond kreeg."

"Je kreeg Hans zijn lul toch ook in je mond, die is net zo dik."

"Ja maar toen kon ik er bijna niet meer met zijn tong omheen komen."

"Dat is niet zo gek want ballen zitten nu eenmaal los van elkaar, die voegen zich dus beter naar de ruimte in je mond."

"Dat ga ik nu dan gelijk nog eens proberen."

Tjabe duwt John achterover en slurpt zijn ballen naar binnen. Na een poosje schakelt hij over naar John zijn stijve. Hij probeert hoe ver hij die naar binnen kan zuigen. Bijna helemaal. Johns eikel verdwijnt bijna in zijn keel. Als Johns stijve niet zo strak tegen zijn buik zou staan, zou die echt zijn keelgat in schieten.

"Ik kom zo klaar", steunt John.

Tjabe laat die lekkere lul uit zijn mond glippen en pakt de eikel tussen zijn duim en wijsvinger en wrijft die heel voorzichtig een klein beetje heen en weer. John wordt bijna gek van geilheid. Hij spant als een veertje en spuit dikke klodders zaad in zijn hals. De rest landt een beetje lager. Tjabe duikt bovenop hem en begint zijn stijve over John zijn buik op en neer te bewegen. Het duurt echt niet lang of ook hij komt klaar. John voelt Tjabes zaad met kracht tussen hen in spuiten. Als Tjabe naar beneden beweegt komt er een beetje ruimte tussen hun buiken en spuit de volgende golf zaad tot aan Johns tepels. Ze blijven een poosje zo liggen en dan pakken ze elkaar goed beet en beginnen ze over elkaar heen te kronkelen. Het glijdt en glibbert zo lekker. Tjabe zet zijn lippen weer op die van John en ze beginnen hevig te tongen. Ze hebben nu gelijk door hoe het moet zonder in ademnood te komen. Ze draaien en walsen door het hele bed heen en gaan door tot ze allebei, zo goed als tegelijkertijd, nog een keer klaarkomen. Dan glijden ze van elkaar af en blijven stil naast elkaar liggen.

"Je hebt zo'n fantastische vader", fluistert John, "ik vind hem echt geil."

"Ik kan niet zeggen dat ik hem geil vind", zegt Tjabe, "maar ik houd echt veel van hem en ook van mijn moeder trouwens."

vochtignat@gmail.com

Next: Chapter 8


Rate this story

Liked this story?

Nifty is entirely volunteer-run and relies on people like you to keep the site running. Please support the Nifty Archive and keep this content available to all!

Donate to The Nifty Archive
Nifty

© 1992, 2024 Nifty Archive. All rights reserved

The Archive

About NiftyLinks❤️Donate